โรคหวัด   สาเหตุ  จากเชื้อไวรัสหลายชนิด   การติดต่อ   ใกล้ชิดกับผู้ป่วยโรคหวัดซึ่งไอ หรือ จาม   อาการ    คัดจมูก จาม น้ำมูกไหล ไอ ไข้ต่ำๆ เจ็บคอเล็กน้อย

 ส่วนใหญ่จะหายได้เองใน 7 วัน

การดูแลที่บ้าน
       โรคหวัดเป็นโรคที่พ่อแม่ดูแลเองได้ แต่ต้องคอยระวังโรคแทรกซ้อน คอยสังเกตการหายใจ ถ้าผิดปกติต้องปรึกษาแพทย์

 อาหาร   ให้กินอาหารเท่าเดิม และเพิ่มปริมาณเมื่ออาการดีขึ้น ถ้ามีน้ำมูกมากจะดูดนมไม่ได้ ต้องเช็ดออกก่อน
น้ำ/นม    กินน้ำมากๆ รายที่กินนมแม่ให้ดูดนมบ่อยๆ
 ไข้        เช็ดตัวด้วยน้ำอุ่น ให้ยาลดไข้พาราเซ็ตตามอล โดยกินยาห่างกันอย่างน้อย 4 ชั่วโมง(อ่านฉลากก่อนกินยา)

 ไอ       ใช้น้ำผึ้งผสมมะนาวป้ายลิ้น หรือละลายในน้ำอุ่น ให้กินบ่อยๆ  ยาแก้ไอขับเสมหะสำหรับเด็ก หรือยาแก้ไอเด็กเล็ก
 น้ำมูก   ใช้ผ้านุ่มม้วนปลายแหลมสอดในรูจมูกซับน้ำมูก หรือดูดออกด้วยลูกยางแดงเบอร์ 2
 
คอยสังเกตอาการเหล่านี้

หอบ  หายใจเร็ว หรือหายใจลำบาก
ซึม     ไม่กินนมหรือน้ำ
อาการ ป่วยมากขึ้น เพราะอาจเป็นโรคปอดบวม ต้องพาไปพบแพทย์ และอาจมีอันตรายถึงชีวิต!
 
ไม่ควรซื้อยาเหล่านี้ให้ลูกกินเอง

ยาลดน้ำมูก  อาจทำให้เด็กใจสั่น นอนไม่หลับ กระวนกระวายและชักได้  ยาแก้แพ้    ทำให้เด็กง่วงซึม ไอไม่ออก เสมหะอาจตกไปอุดหลอดลม  ยาแก้อักเสบ หรือยาปฏิชีวนะ  ไม่สามารถฆ่าเชื้อหวัดได้        แต่อาจทำให้แพ้ยา หรือเชื้อโรคดื้อยาได้  ยาแก้ไอสูตรผสม  ฤทธิ์ยาอาจต้านกันเอง หรือมีส่วนผสมที่เป็นพิษภัยต่อเด็ก

 การป้องกัน  เนื่องจากขณะนี้ยังไม่มีวัคซีนป้องกัน จึงควรปฏิบัติดังนี้
 1. หลีกเลี่ยงปัจจัยที่ทำให้ติดเชื้อโรคได้ง่าย
 - เด็กเล็กๆไม่ควรคลุกคลีกับผู้ป่วยที่ไอ
 - ไม่พาเด็กเล็กไปสถานที่แออัด
 - หลีกเลี่ยงมลพิษ เช่น ควันไฟ ควันบุหรี่
 - ไม่กระทบความเย็นจัด
 2. เพิ่มภูมิต้านทานให้เด็กแข็งแรง โดย
         - เลี้ยงลูกด้วยนมแม่
         - กินอาหารครบ 5 หมู่
         - ฉีดวัคซีนป้องกันโรคติดต่อตามมาตรฐานกระทรวงสาธารณสุข
         - ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
 
โดย นพ.ยุทธสิทธิ์  ธนพงศ์พิพัฒน์